2 aydır, pazar günleri koşmaya başladım. Koşma deyince aklınıza öyle uzun koşu parkurları gelmesin.
Spor yapmayan bir insan hatta koşmayı sevmeyen bir insan olarak, koşmaya başlamanın ne kadar zor bir adım olduğunu eminim ki tahmin ediyorsunuzdur.
İlk günlerde ağlaya sızlaya 200 metreyi bile zar zor koşuyordum.. ve hala bu koşma işini sevmediğimi ve bunu yapamayacağımı arkadaşıma anlatmaya çalışıyordum. Arkadaşım da tam tersine aslında kendi limitlerimi aşabileceğimi, herşeyin beynimde olduğunu bana inatla hergün söylüyordu..
Gerçektende koşmayı sevmiyordum ve bırakmak istiyordum ama bir taraftanda kendime" herşey beyninde! belki durmadan koşabilirsin Pınar" diyordum :)
Geçen pazar, odaklandım, 1 Km'yi durmadan koşabilirim, yapabilirim, aslında herşey beynindeki limitlerde dedim. Ve... gerçektende 1 km yi durmadan, "ayy, ufff, pouff" demeden bitirdim.. Hayatımda hiç ama hiç düşünmediğim bir şeyi başardım. Belki bazıları için komik bir başarı ama benim için nasıl büyük bir zafer tahmin edemezsiniz.!
Artık herşeyin beynimde olduğunu, istersem daha çoook koşabileceğimi, önümdeki engelleri aşabileceğimi biliyorum!
Bugün ben kendi zaferimi yazdım! Daha nice zaferler beni bekliyoor, ve artık beynimdeki engelleri tek tek kaldırmaya hazırım.
Pinpine...
